Dag 12: Londen

Vandaag we naar de Warner Bros Studio's om naar de making of studio's te gaan van Harry Potter.
Dit waren studio's die gebouwd zijn speciaal voor de Harry Potter films.

We hadden van te voren geboekt via internet, dus nu gratis voor ons (psychisch dan). Toen we boekten, beetje laat, was alleen de vroegste en de laatste toer beschikbaar. We hadden voor de vroegste toer besloten om 9 uur.

Hierom al om 7 uur opgestaan, om 7:30 uur zaten we zonder ontbijt al in de auto. Even over half negen waren we bij de Warner Bros. Studio's. Gauw naar binnen wat te eten gehaald en aan de toer begonnen.
Deze was heel indrukwekkend, vooral Anouk en Sandra waren erg enthousiast en Marco vond het ook wel leuk om gezien te hebben.

Anouk in uniform van Griffoendor

Ouderlijk huis van Harry Potter

Butterbeer (boterbier) uitproberen, erg zoet.

Anouk en Sandra op de toegangsbrug van Griffoendor

Daarna op weg naar Wimbledon, laatste wat we met auto zouden doen, echter we reden helemaal verkeerd want Marco zag dat we ineens langs Madame Tussaud reden en dat had hij gezien dat dat erg noordelijke lag in Londen. Tegen beter weten in toch nog paar straten doorgereden.
Shit, inderdaad verkeerd. Navigatie verkeerd ingesteld, na het goed ingesteld te hebben moesten we heel Londen doorkruisen. Over Trafalfar Square gereden en o.a. Langs de Big Ben en Downing street kwamen we zachtjes aan bij Winbledon. Na eerst voor het stadium van Wimbledon gestaan te hebben, kwamen we eindelijk bij Wimbledon Tennis Center aan.
Dit staat echt overal zeer slecht aangegeven. Parkeren ging ook leuk, bij gate 3. Hek is dicht, dan denk je toch hier kan ik niet naar binnen. Staat verder ook niet aangegeven. Even verderop gevraagd, toch bij gate 3 en dan aan de bewaking vragen.??!!?
En dat werkte, hek werd netjes opengedaan en we konden zo het terrein op rijden, parkeerruimte voor misschien 20 auto's maar, geeft niet we zijn maar met een en hebben ook maar een plekje nodig. Wel grappig dat je zo het terrein op kan rijden.

Voor de toer was het al te laat konden allen het museum in en het Centre Court in. Dat dan maar gedaan. Center Court is in het echt veel kleiner dan dat het op tv lijkt. Museum was ook leuk en natuurlijk op de beker naar de naam van Richard Krajcek gezocht en gevonden.

Centre Court van Wimbledon, op het scorebord de einduitslag finale 2014

Hierna hebben we de auto naar het Westfield Shopping Center gereden, schijnt een van de voordeligste plaatsen te zijn waar je je auto lang kan parkeren, a € 6,00 per 24 uur.
Westfield is echt heel groot, alle bekende merken zitten hier. Tevens zitten hier heel veel restaurants, heleboel naast elkaar. Maar wel allemaal verschillend keukens. Wij besloten om naar een Libanees restaurant te gaan.
Onderweg naar het hotel hebben we ergens nog een ijsje gekocht, al lopend strompelen we al verder en eindelijk bij het hotel. Was een lange dag met eigenlijk te veel in de auto doorgebracht dan me lief is. Morgen gaan we lekker Londen in zonder auto.
De nieuwe kamer is ook netjes maar wel warm, vandaag als warmste gezien dat het 29 gr. is geweest.

Dag 11: Bath - Maidenhead - Windsor - Londen

Na vroeg opgestaan te zijn en op de brug gegeten in een klein zaakje gingen we op weg naar Windsor.
Maar vlak bij ligt Maidenhead, daar moeten we zijn want daar zit een Servicecenter van Samsonite, hopelijk krijgen hun de koffer van Sandra open.
Lang leve internet, anders hadden we dit adres nooit gevonden, een vriendelijke man had in 5 minuten haar koffer open. Hij stond op een andere code plotseling, hij heeft gelijk de goede code weer ingesteld.

Op weg nu naar Windsor, voor een bezoek aan Windsor Castle.


Na een snelle hap op weg naar het kasteel sluiten we achter in de rij aan van de kassa.

Koningin Elizabeth is nu niet aanwezig, ze schijnt er vooral in de weekenden daar te zijn. En als ze er is dan waait haar vlag op de grote toren en anders die van Groot Brittanie ( en niet die van Engeland dus!)
Eenmaal binnen vergapen we ons, erg mooi en indrukwekkend. Het Engelse vorstenhuis woont hier al ruim 900 jaar, en het is enorm groot.

Na het kasteel op weg naar onze laatste B&B van de vakantie, Ilex guesthouse in Maidenhead naar blijkt als we het adres opzoeken. We dachten in Windsor. Maidenhead ligt echter vlak bij Windsor.

Aangekomen bij Ilex guesthouse, wat er al een beetje beetje eruit. Gaan we naar binnen, voor het eerst geen open deur. Dus aanbellen. Een meisje deed open, niet al te slim kijkend en amper Engels sprekend maar onder tussen ons aankijkend van wat komen jullie doen.
Gelukkig kwam een andere vrouw aangelopen die wel Engels sprak. Ze vroeg ook waarom we kwamen, dus toen hadden we al van "@&@!?@& gaat niet goed komen".
De vrouw had het al van dat we niet de eerste waren waarvan de boeking niet goed was gegaan. Ze gaf een tussen bureau de schuld.
Marco zei dat hij het vreemd vond omdat hij direct bij hunzelf heeft geboekt en dat we bevestiging hadden. Deze hadden we van al onze slaapadressen bij ons. Maar ja veel zeuren had toch geen zin, bovendien hadden we ook al iets van dat we er niet eens meer wilde slapen want het zag er gewoon niet uit qua aankleding.
Alle vorige B&B waren mooi gedecoreerd met bloemen en van binnen ook van alles, hier was niets. In de hal, op een leeg (!?!) bureau na was er verder niets ook aan de muren niet.
We besloten om naar het hotel in Londen te bellen, onze laatste adres deze vakantie, met de vraag of we een dag eerder kunnen komen. Dat was geen probleem, alleen moesten we op 2 kamers voor een nacht.
Dat geaccepteerd te hebben zetten we koers richting Londen, uurtje later stonden we voor het Notting Hill Hotel midden in Notting Hill. Het hotel stond in een mooie straat met allemaal victoriaanse huizen.

Notting Hill Hotel, Londen

De kamers waren nog niet klaar dus gingen we de directe buurt verkennen, zo belanden we in een pub een straat achter ons hotel. Het was/is nog steeds onbrits mooi weer hier (25 gr.), deze pub had wel een kleine patio maar die was verziekt door rokers (stinken dus). Daarom maar besloten binnen te zitten.
Na paar lokale biertjes terug naar het hotel en sleutel opgehaald zodat we de koffers naar de  kamers konden brengen.
Hierna weer gauw Notting Hill in gegaan om een restaurantje te zoeken. Paar straten verder zijn we bij een Italiaans restaurant naar binnen gegaan, stervens druk. Maar we hadden een tafeltje.
Na het eten zijn we naar het hotel geslenterd en op bed geploft.

Dag 10: Bath

Dag 10: Bath

Anouk vond dit een leuk winkeltje, later zijn we nog er terug geweest toen het open was.

Gisteren in Redcar Hotel aangekomen, wederom gelukkig op loopafstand van het oude centrum.
Nadat we allemaal fris gedoucht hadden zijn we op zoek gegaan naar het restaurant dat we gisteravond al hadden gevonden voor een lekker ontbijt want in het Hotel zit na een lounge verder niets.
Lekker ontbeten op het terras want het is vandaag weer zonnig, gisteren was meer bewolkt maar vandaag weer prachtig.
Sandra en Marco na het eten maar beetje ingesmeerd met zonnebrand want eergisteren beetje hard gegaan op het strand.
Daarna op pad door het mooie centrum van Bath, leuke stad.
We zijn eerst op zoek gegaan naar het restaurant van Sally Lunn, zit ook een museum bij. Stelt beide niet zo veel voor.
We besluiten er niet te reserveren aangezien er genoeg leuke restaurants in Bath zijn.
Er zat een Mark en Spencer hier zijn we naar binnen gegaan vanwege de "koffer problemen" van Sandra.
Sandra is geslaagd, Marco mocht niet bij de paskamers en werd er weggestuurd omdat het een vrouwen paskamer was....

Royal Crescent, Barh

Royal Crescent 1

Hierna op pad gegaan naar the Circus, onderweg nog even gestopt bij Jane Austin museum.
The Circus is een mooie pleintje met mooie huizen uit eind 18e eeuw en paar flinke eikenbomen midden in het plein. Daarna verder via Brock street naar Royal Crescent. Een enorm cirkelvormig gebouw gebouwd door de zelfde bouwer en zijn zoon als van The Circus.

In het Royal Victoria Park even geluierd en beslist wat we verder gingen doen. We besluiten om de dag verder in Bath door te brengen en niet met de auto naar Glastonbury te gaan.

Royal Victoria Park is groot en hebben doorkruist om weer naar het centrum terug te gaan

Bij Costa Coffee weer ieder zijn favoriete drankje gehaald met wat te eten en heerlijk meegenomen waar we op een pleintje naast het Romeinse badhuis op een bankje hebben gezeten en gelijk naar  een straatmuzikant  kunnen luisteren en genieten.
Na het eten en luieren op het bankje weer verder gegaan, af en toe een winkeltje gedoken.
Anouk kan het niet laten...

Hanging Basket zijn ze gek op in Engeland

Ze wilde ook graag naar "Urban outfitters" aangezien ze hier mensen met tassen had zien lopen en zelf gevraagd had waar die zit. Konden we niet anders dan dit te honoreren.

Sandra en Anouk beide hier wat gekocht, daarna hebben we nog wat getafeltennist !! Midden in de stad, badjes en balletje lagen gewoon bij de tafel, grappig.
Nu zitten we (weer) in een pub aan weer een ander biertje....(Anouk aan de cola), op een terras want nog steeds geweldig weer.

Pub The Lamb & Lion met terras achter

Het terras dus van The Lamb & Lion

Ruim 2 uur later stonden we weer op straat, na nog wat geslenterd te hebben richting hotel. Hebben we besloten om ergens vanavond binnen te gaan eten vanwege een plots erg dreigend luchtje. We hebben voor de zekerheid ergens geboekt.
Terug in het hotel ons opgefrist te hebben en veel in het hotel achterlatend en met de paraplu in de hand sluiten we de avond af met een leuk etentje bij Garfunkels.
Een afsluiting van een leuk dagje Bath.

Dag 9: Penzance naar Bath

Dag 9: Penzance naar Bath

Na afscheid hebben genomen van de kat van de hostess die ik zo leuk vind, zijn we de auto ingestapt en richting natuurpark Exmoor gereden. Onderweg zijn we gestopt om de benen even te strekken, naar het toilet te gaan en om even wat te drinken. We hadden geen benul waar we precies waren gestopt. We dachten dat het gewoon een stopplaats was waar we even naar de wc konden gaan. We liepen het gebouw binnen die daar stond in de hoop daar een toilet te vinden. We kwamen binnen en we moesten meteen betalen!!?? Eh, betalen? Waarvoor dan? Van te voren hadden we er al een gek gevoel bij toen we de parkeerplaats op reden; er stond een mannetje klaar die ons een plek toewees en er waren ook veel mensen te zien. Er bleek een toeristisch stadje, genaamd Clovelly, verborgen te zijn achter deze receptie. Het stadje is een privé eigendom van een bepaalde familie al sinds 250 jaar geleden. Wij waren al een beetje nieuwsgierig geworden en na Sandra over te hebben gehaald, hebben we betaald en zijn we gaan kijken. Het was een heel schattig, oud dorpje.

High Street, Clovelly

Alleen jammer genoeg wel heel steil. Op de heenweg hadden we daar geen last van maar toen we weer terug naar boven moesten lopen was het even puffen en zweten. Ik vond het zelf een leuk dorpje met veel katten (yeey) maar om het nou een van de mooiste stadjes van de wereld te noemen... (Want zo noemden hen het.) Afijn, het was wel leuk en we hebben er ook nog even wat gedronken en toen zijn we weer verder gereden.

Exmoor NP

Eenmaal in Exmoor NP aangekomen, hebben we nadat we wat informatie hadden gevraagd bij de visitor center middag gegeten in een cafeetje ... op aanrading van een klant die het cafeetje binnenliep toen wij buiten het menu stonden te bekijken. Het viel alleen een beetje tegen; het eten en drinken was wel lekker maar we moesten heel lang wachten op ons eten. Heel onhandig want we konden maar voor twee uur onze auto kwijt en we waren een uur verloren in het cafeetje. Zonde van onze tijd natuurlijk. Daarna liepen we met grote passen door naar een pad waar we konden wandelen. Eenmaal een wandelpad gevonden, liep deze heel steil omhoog. We wisten omdat we aan de rand van het park waren, dat hier de minst mooie plekjes te vinden zijn. Waarom zou je helemaal naar boven lopen als je niet eens weet of het de moeite waard is? En zoveel tijd hadden we niet eens en daarom besloten we terug naar onze auto te lopen en met de auto door het park te rijden.
Eigenlijk is het enige wat we gezien hebben heide. Heel veel heide. In de verte kon je mooie weilanden zien en het was echt een heel mooi gezicht om dit samen met de heide te zien. Natuurlijk gestopt en foto's gemaakt en daarna doorgereden naar Bath.

In het mooie Bath slapen we in het Redcar hotel dat een eigen parkeerplaats heeft waar we dus niet voor hoefden te betalen. Wij blij. Alleen het waren hele krappe plekken en je kon er heel moeilijk parkeren. Marco, onze inparkeer expert, was het hem heel goed gelukt. Vooral een paar mensen van Aziatische afkomst keken bewonderend toe hoe Marco inparkeerde en toen hij uitstapte staken de mensen allemaal hun duimen naar hem op.

Romeins badhuis, Bath

de warme bron van het badhuis

Nadat we hadden ingecheckt en onze koffers in onze kamer hadden achtergelaten, gingen we het stadje in om een restaurant te zoeken waar we konden avondeten. Het hotel bleek op een hele goede locatie te zitten; midden in het centrum. We aten in het restaurant: La Tasca, waar we tapas hebben gegeten. Maar dit viel heel erg tegen. De tapas waren niet zo lekker. Ze kwamen heel snel met het eten en daarom stonden we al weer heel snel buiten. Daarom besloten nog even in het stadje rond te kijken. We liepen langs het Roman Bath, wat we morgen op de planning hebben staan. Het bleek nog open te zijn!

Anouk met een Romeinse bewaker

Badhuis met de kathedraal op de achtergrond

De bewaker raadde ons aan om nu te gaan, het was toch nog tot 22.00u open. Hij zei ook dat het nu veel rustiger is dan overdag en dat de fakkels bij het bad aan waren. Wij waren overtuigd en we besloten nu de tour te doen. Het was een audiotour en iedereen kreeg een eigen geluidsapparaat. We hebben hele interessante dingen gezien en we weten nu hoe het er in die tijd een beetje aan toe ging. We hebben ook restanten van de gebouwen gezien en natuurlijk het bad zelf! Het was inmiddels al donker worden en de fakkels flakkerden mooi. Ik ben nog leuk op de foto geweest met een Romein, haha. We waren net gelukkig op tijd klaar met de tour en daarna zijn we naar het hotel gelopen en ons    bedje in gekropen.

"selfie" in het badhuis door en van Marco samen met Anouk

rivier in Bath met brug zoals in Florence, dus winkeltjes en eettentjes